Kobiecą odmianą cyklu Człowiek bez jakości, którego bohaterem uczynił Grzywacz głównie mężczyznę uwikłanego w życie polityczne, jest cykl Lalki (1967-1974), a w nim seria płócien z naturalnej wielkości figurami kobiecymi zbudowanymi w dwóch przeciwstawnych sfer – „biologii” i reklamowego manekina. Uproszczona forma tych dzieł i sposób deformacji ludzkiej figury noszą ślady wpływu malarstwa Francisa Bacona oraz Andrzeja Wróblewskiego, do którego w ciągu całego życia krakowski artysta wielokrotnie się odwoływał.
-
- Odwrócona, z cyklu Lalki, 1973, akryl, płótno, 189 x 65 cm, wł. Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu
-
- Rozebrana II, z cyklu Lalki, 1972, olej, płótno, 195 x 67 cm, wł. Muzeum Sztuki w Łodzi
-
- W świetle, z cyklu Lalki, 1973, olej płótno, 190 x 65 cm, wł. Muzeum Okręgowe w Tarnowie
-
- Na rogu, z cyklu Lalki, 1973, olej, płótno, 190 x 85 cm, wł. Muzeum Okręgowe w Toruniu
-
- Lalka, 1971 (Paryż), olej, płótno, 115,5 x 73 cm, wł. Muzeum Narodowe w Poznaniu
-
- Lalka III, 1972, olej, płótno, 92 x 73 cm, wł. Muzeum Narodowe w Kielcach
